بررسی استفاده از پهپاد‌ها(تجاری) در میدان جنگ

 

(این پست برای سال ۳۱/۳/۹۷ هستش که دیگه حوصله نداشتم تکمیلش کنم. احتمالا پر از غلط غلوط و پوینتر به جاهای دیگه هستش که قرار بوده بعدا تکمیلشون کنم که هیچوقت نشده.)

سلام

توی میدون جنگ، اطلاعات واقعا یه اصل اساسی محسوب میشه. این‌که بدونی نیروهای دشمن کجان، چیکار دارن میکنن یا چیزهایی مثل اون. بعضی‌ها ممکنه بتونن به صورت زنده موقعیت نیروهای مقابل خودشون رو ببینن و بر اساس این قضیه عمل بکنن.

بکارگیری امکانات و زیرساخت‌های تجاری و غیر نظامی برای کاربری‌های نظامی، در میدان‌های جنگی(مخصوصا این روزها) زیاد چیز جدید یا عجیبی نیست. قبلا گرا گرفتن دقیق با استفاده از گوگل‌ارث در سوریه و اگر درست خاطرم مونده باشه، در اوکراین رو دیده بودیم.

شرکت‌های غیر نظامی، دیگه چه چیزهایی تولید میکنن که میتونه به کار افسران جنگی بیاد و در میدان رزم، کمکی باشه برای ماشین جنگی یک کشور یا گروه تروریستی؟ توی این مطلب، یه بررسی عمومی خواهیم داشت روی این مسئله و امیدوارم که تبدیل به یک تاپیک کامل بشه برای بحث در خصوص بکارگیری پهپاد‌های تجاری، در میدان جنگ.

همچنین در کل این پست، من فقط از اسم پهپاد استفاده خواهم کرد و خیلی کم به نام‌هایی مثل کوادکوپتر و امثالهم بر میخورید! لطفا ایراد نگیرید، من تمام این اسامی و امثالهم رو میدونم و بازهم همه‌شون رو پهپاد صدا میزنم.

ظاهرا اسرائیل شروع کرده به استفاده از پهپاد یا کوادکوپتر‌اهای تجاری برای زدن گاز اشک‌اور به میان تجمع‌های تروریست‌ها، یا زدن بالن‌های اتش‌زنه که تروریست‌ها با هدف اتش زدن زمین‌های زراعی و خشک شهرهای مرزی اسرائیل می‌فرستن.

به نظر میرسه که ایدهٔ جالب و کم‌هزینه‌ای هم باشه. غیر از دولت اسرائیل، داعش هم قبلا از پهپاد‌های تجاری برای سرکوب کردن نیروهای مقابلش استفاده میکرد و این تکنیک کم‌کم کاملا همه گیر‌شد(لااقل در بین جناح مقابل ارتش اسد همه‌گیر شد). این همه‌گیر شدن بکار گیری پهپاد‌های تجاری مشخصا کواد‌کوپتر‌های کوچیک در میدن رزم، در حدی گسترده شد که که برای مدتی، دیدن تصاویر هوایی رزمی تبدیل به یه مسئله خیلی عادی و پیش‌پا افتاده شده بود! البته ناراحت کننده. چرا ناراحت کننده؟ برگردید به قسمتی که گفتم همه‌گیر شدن بین نیروهای مقابل بشار اسد! همونطور که تا الان به جواب رسیدین، باید بگم که بله! فیلم‌های سینما طوری استفاده از این کوادکوپتر‌ها بر علیه نیروهای خودی(مشخصا ایرانی‌ها و افغان‌های همراه ما بود!) ما مجبور بودیم ویدیوهای فول‌اچ‌دی ببینیم از سلاخی شدن‌های پشت سر هم نیروهامون. از اینکه با دست خالی(کلاش)  دارن میجنگن و به یکباره با یک نفربر زرهی مواجه میشند. خمپاره‌ها، تخلیه‌های پی‌درپی... مجبور بودیم نگاه کنیم که چطوری افسران شجاع سپاه پاسداران، با توسل به جملهٔ every for for himself سوار لندکروز‌ها میشدن و پاشون رو میذاشتن رو گاز و همراهانشون رو توی میدان رزم و مقابل دشمن جا میذاشتن. سوالی که تو ذهنم برای چند لحظه ایجاد شد این بود که خوب، ایران چی؟ ایران هم از پهپاد های تجاری استفاده میکنه؟ که یادم افتاد ایران به اندازهٔ خط تولید شرکت‌های تولید کوادکوپتر‌های تجاری، فقط مدل‌های مختلف پهپاد نظامی داره و اساسا نیازی به همچین قضیه‌ای نداره. به قولی ایران در بحث پهپادی خودکفاست و نیازی به استفاده از پهپاد تجاری نداره. همونطور که در زمینه ماهواره خودکفاست و جزو ۴-۵ کشور تولید کننده ماهواره‌ست، و... (البته این مثال زیاد جالبی نیست! چون ما اخرین باری که من یادم میاد به کشورهای بدون تکنولوژی ماهواره عربی پول میدادیم که شبکه‌های تلویزیونیمون رو روی ماهواره برامون پخش کنن!)

به هر صورت، توی این مطلب میخوام بشینم به صورت کلی یه بررسی داشته باشم روی بکارگیری پهپاد‌های تجاری.

پروپگاندا

مشخصا داعش، یکی از گروه‌هایی بود که قوی‌تر از بازوی نظامیش، بازوی فرهنگی‌اش یا به صورت کلی سایر بخش‌هاش بودند. بازوی فرهنگی داعش یک شبکهٔ بسیار پیچیده و بزرگ مشتکل از ده‌ها و حتی صد‌ها گروه مختلف در شهرهای مختلف‌ بودند که به ساخت ویدیو کلیپ، فیلم‌سینمایی، موسیقی حماسی و مجله می‌پرداختند. تجهیزات و امکانات بسیار حرفه‌ای و افرادی که دانش کافی برای انجام این کار رو داشتند، عملا داعش رو تبدیل به قدرتمند‌ترین گروه رزمی دنیا کردند و هزاران نفر رو در جنگ خانمان‌سوز خودشون سوزوندند. در کنار لنز‌ها و دوربین‌های بسیار حرفه‌ای و با کیفیت، هلی‌شات‌های بسیار عالی و با کیفیتی هم در تصاویر و پروپگاندای این گروه و حتی سایر گروه‌های تروریستی مورد استفاده قرار میگرفت. اصل حرکت کردن یک ستون نظامی ولو اگر بی‌نظم باشد، در صورت فیلم‌برداری درست با هلی‌شات، و صوت با کیفیت مناسب مثل نشید‌های تولید شده در استودیو‌های چند‌صد هزار دلاری داعش، به خودی خود تبدیل به یک ویدیو بسیار جذاب و هیجان‌انگیز برای این گروه‌ها و افزایش روحیه رزمنده‌هاشون یا طرفدارانشون میشه. حالا فیلم‌برداری با کیفیت از میدان رزم و تاثیراتش کاملا به کنار.

این بحث رو مقایسه بکنید که در پایتخت امن امن‌ترین کشور منطقه، در استادیوم ازادی نمی‌تونیم شاهد تصاویر هلی‌شات با کیفیت از استادیوم ازادی باشیم! و تصاویر همیشه دارای پرش تصویر و پیکسل‌پیکسل شدن های مزاحم بودند!

 

نظارت

بعد از خبرهایی مثل زدن هلیکوپترهای عزیزان ارتش عربی سوریه با موشک ضد زرهی تاو، نیاز بود که سبک جدیدی از افتخارات جنگی توسط عزیزان در سوریه رونمایی بشه. این رونمایی چیزی نبود جز بمباران دقیق پایگاه‌ها و مراکز خودی، توسط تروریست‌ها. فیلم‌های رها شدن خمپاره از یک کوادکوپتر بر روی پایگاه‌های نظامی، همچنان یادمون نرفته. ابروریزی بسیار بزرگ برای یکی از قدرتمند‌ترین ارتش های دنیا، روسیه. اما قبل‌تر از اون، حتی در مطالبی که خود من براتون گذاشتم، ده‌ها ویدیو پخش شد که نشون میداد تروریست‌ها نیروهای ما رو دقیقا زیر نظر دارن. یک کوادکوپتر کوچیک در ارتفاع نسبتا بالا که عین جوجه کنترلر خودش رو دنبال میکنه، در تمام تصاویر و ویدیوهای اون روزهای تروریست‌ها حضور داشت.

یک ستون رزمی متشکل از جند تویتا، یک نفربر و یک یا چند موتور سوار از دل کوه و جنگل می‌گذشتن و به سمت هدفشون می‌رفتن. چند لحظه بعد، نیروهای ایرانی زیر بمباران دقیق و سنگین خمپاره‌های دشمن در حال فرار بودن. یک نفر سوار یه هایلوکس یا لندکروز میشه و با اخرین سرعت اون ماشین از مهلکه فرار میکنه. چند ماشین دیگه خالی و توسط یک یا دو نفر از مهلکه فرار میکنن و باقی نیروها، ۲۵-۳۰ نفر نیرویی که با همین ماشین‌ها به این محل اومده بودن، حالا با کلی تجهیزات، با لباس‌هایی که طرح‌استتاریش هیچ ارتباطی با محیطی که توش هستن نداره، دارن پای پیاده از محل فرار میکنن. ادامهٔ این ویدیو ها نشون دادن جنازه‌ها، یا اسرا و تجهیزات به غنیمت گرفته شده بود. البته صدا و سیما این عملیات رو پیروزی سربازان سپاه اسلام و فتح منطقه معرفی میکرد که قدری عجیب به نظر میرسه! (منطقا صدا و سیما باید طرفدار مسلمانان ایرانی حاضر در منطقه می‌بود نه مسلمانان مقابل ایران!)

تروریست‌های مقابل نیروهای ایرانی، خیلی کم کمین میخوردن چرا که چندصدمتر یا چند کیلومتر جلوتر از نیروهای خودی، پهپاد در حال پرواز و نظارت از بالا بر روی مسیر حرکتی بود(البته این که احتمالا تکنیک رزمی کمین زدن بر سر راه دشمن در سپاه پیاده سازی نشده باشه هم هست!) حتی اگر نیروهای ایرانی کمینی رو طراحی میکردن، با توجه به عدم توجه به محیط و نوع پوشش زمین و انتخاب کاملا غیر مرتبط طرح استتاری استفاده شده در اون محیط، کاملا از بالا قابل تشخیص می‌بودن و عملیات کمین اتوماتیک تبدیل به قتل‌گاه میشد. بنابراین اگر سپاه هنوز بلد نیست کمین بزنه، باید خدا رو شکر کنیم که بلد نبود!

نیروهای ما وقتی توی شهر یا روستا یا بخشی از بیابون/کوه‌ها کمپ میزدن، خیلی ساده توسط یک پهپاد شناسایی و محل قرار گیریشون برای دشمن لو میرفت. بنابراین عنصر غافلگیری یا حداقل داشتن چند نقطه حضور احتمالی نیروهای ما برای دشمن از بین می‌رفت، تروریست‌ها دقیقا میدونستن که در کجای اون محل، نیروهای ما مستقر هستند. صد البته تجارب گسترده قبلی در مرزهای کشور خودمون و سوریه، و مشخصا تجربه گروگان‌گرفته شدن سه مرزبان توسط گروهک تروریستی جیش العدل و یا کشته شدن ناراحت کننده شهید حججی، نشون میده که حتی شناسایی توسط اشخاص هم میتونست منجر به همین قضیه بشه چون نیروهای ایرانی کمپ زدن در منطقه جنگی و مشخصا در مورد شهید حججی و همرزم‌هاش در پشت خطوط دشمن رو با کمپ زدن در جنگل‌های شمال کشور جهت استراحت و گذروندن چند روز تعطیلات اشتباه می‌گرفتن و در محل کمپ،  مشغول خوردن پفک‌نمکی و یا خواب بودن و خبری از نگهبانی و امثالهم هم نبود. در موارد بسیار زیادی، فیلم‌هایی هست که نیروهای دشمن میرن، دستشون رو میذارن روی شونه نیروی ایرانی و بازداشتش میکنن بدون اینکه طرف حتی بفهمه بهش نزدیک شدن و بتونه کاری بکنه. همچنین موارد بسیار زیادی از قتل‌عامل کل نیروهای پاسگاه‌های مرزی در غرب کشور هم شاهد‌های دیگری بر این قضیه هستن.

اما حتی اگر مورد بالا رو در نظر نگیریم، باز هم میشه گفت که استفاده از پپهپاد‌های تجاری برای نظارت توسط تروریست‌ها، لااقل باعث میشد که موقع بمباران نیروهای ما با خمپاره یا توپخونه، نیاز به مصرف حجم بسیار کمتری از مهمات داشتن. شاید کل مهمات مصرف شده برای صفر کردن درست سیستم خمپاره‌ای و با حداقل شلیک بوده، چون سند‌های زیادی وجود داره که نیروهای اعزامی ایران به سوریه، حتی اموزش‌های لازم برای دراز کشیدن یا قایم شدن موقع برخورد خمپاره، یا دور بودن از همدیگه و مسائلی مثل اون رو هم ندیدن! در پست دیگه‌ای قبلا نشون داده بودم که چطوری نیروهای ایرانی در دسته‌های ۱۰-۱۲ نفره توی میدون رزم و در حالی که دارن بمباران میشن با اتش دقیق، قدم میزنن. نمی‌خوام بگم قدم میزنن چون حتی توی پارک هم یه گروه ۱۰-۱۲ نفره فاصله‌های بیشتری با هم دارن  و توی گروه‌های ۲-۳ نفره با هم قدم میزنن! بنابراین تجمع‌های پی‌در‌پی نیروهای ایرانی، باعث میشد که با کمترین هدر رفت مهمات، بیشترین تلفات رو وارد کرد، حتی میشد به صورت زنده نتیجهٔ حملات رو بررسی و تعداد تلفات رو هم در اورد.

در موارد دیگه، دیده بودیم که نیروهای ویژه و بسیار حرفه‌ای صابرین سپاه، از حفاظ‌هایی مثل بشکه یا گیاهان برای سنگر گرفتن استفاده میکردند. نظارت‌های پهپادی به تروریست‌ها امکان میداد که نیروهای بسیار ورزیده سپاه که بر خلاف گروه‌های قبلی نیروها، در محل کمپ به استراحت و خوردن چیپس و ماست‌موسیر نمی‌پردازن و تمام وقت در حال نگهبانی و بررسی محیطی هستن، هیچ حفاظی برای قایم شدن در پشت اون در صورت حمله و درگیری ندارند! بنابراین میشه کل نیروها رو به صورت دسته جمعی و قبل از اینکه بتونن فرار کنن از پا در اورد. در یک مورد من عملیاتی رو مورد بررسی قرار دادم که تلفات نیروهای صابرین مازندران، به این دلیل بود که تلاش کرده بودند از بشکه‌های خالی به عنوان سنگر استفاده کنند و کاملا مشخص و واضح هستش که مقاومت یک بشکه خالی، در مقابل گلوله‌های سلاحی مثل زو-۲۳ چقدر هستش.(نه اینکه بخوام بگم در مقابل کلاش برای مثال مقاومت داشت، ولی خوب...)

همینطور که می‌بینید، فقط و فقط در بخش نظارت، صدمات و اسیب‌های بسیار شدید و جدیی از سمت طرف مقابل دیدیم و به این بکارگیری‌ها، کاملا به سود تروریست‌ها تمام شد. اگر بخوام یک جمع‌بندی کلی داشته باشم در قضیه نظارت با پهپاد، میشه گفت که به صورت کلی، نظارت دقیق بر عملیات، شناسایی دقیق‌تر محل حضور نیروها، شناسایی خط‌های ارتباطی قبل از ورود‌نیروهای خودی و پایین اومدن گسترده امکان کمین خوردن، کاهش بسیار گسترده مصرف مهماتی مثل خمپاره یا توپخونه اولین نتایج این بکارگیری ها بود. نتایجی که صد البته به دلیل ضعف گسترده در اموزش و لجستیک و امکانات نیروهای خودی بود، با رفع حتی یکی از موارد بالا، میشد نتایج رو تا حدود بسیار زیادی عوض کرد.

 

فرض محال نظارت

بیاید فرض محالی رو در نظر بگیرید که ایران هم از یکی از میلیون‌ها مدل پهپاد نظامی رونمایی شده استفاده میکرده. صرف‌نظر از امکانات اپتیکی و سرعت انتقال اطلاعات به نیروهای خودی، تروریست‌ها در جنگ‌های شهری همیشه از داخل ساختمان‌های مسکونی یا تونل های زیر زمینی، به صورت گروه‌های جداگانه و با سرعت بالا حرکت میکردن. رعایت حرکت ستونی و دویدن بین محل‌های بدون سنگر رو همیشه داشتن. بنابراین حتی اطلاع از محل اونها و انجام شلیک، باعث تلفات سنگین نمی‌شد و فقط تلفات موردی به جا میگذاشت. همچنین تروریست‌ها به گواه بررسی‌های قبلی اموزش‌هاشون، وقت زیادی رو به اموزش نیروها برای عملیات سریع، ورود و خروج به ماشین‌ها و ساختمون‌ها و ارتباط گسترده بین نیروهای هم تیمی داشتن. بنابراین حتی در دشت باز، در صورت شناسایی شدنشون، امکان عملیات چندان گسترده‌ای وجود نداشت چون نیروهای مقابل، به سرعت پخش میشند، لباس‌ها و حتی تجهیزات کاملا دارای رنگ‌های استتار مناسب بود و نمیشد نیروهای در کمینشون رو شناسایی کرد.

نکته‌ای که بسیار ناراحت کننده هست، فقر تجهیزاتی نیروهای ایرانی هست. حتی در صورتی که ما موفق میشدیم کمین بزنیم یا عملیاتی انجام بدیم، یا عملیاتی رو به دقت طراحی کنیم، نیروهای ما فاقد قدرت برای ایجاد اتش کافی بر روی دشمن، سلاح‌های سنگین مناسب برای اسیب به تجهیزات اونها بودند. در بهترین حالت، نیروهای ما همسطح نیروهای طرف مقابل هستند. ما و اونها سوار بر تویتاهامون میشیم، گلنگدن کلاش‌ها رو میکشیم و به جنگ هم می‌ریم. با این تفاوت که طرف مقابل اموزش‌های بهتری داشت، از تجهیزات اپتیکی بر روی سلاح‌هاش بهره می‌برد، به دلیل لباس‌‌استتار مناسب، زودتر خودش رو در محیط قایم می‌کرد.

 

پهپاد مسلح

اولین بار، خبرهای خنده‌داری به بیرون درز کرد که در اون، به نظر می‌رسید که تروریست‌ها موفق شدن با انداختن خمپاره از پهپاد‌ها، مراکز نظامی مهمی رو بمباران کنن! یا حتی روی محل‌های تجمع مهمات بریزند!(مشخصا محل تجمع نیروهای ایرانی، به عنوان تنها نیروهای حاضر در منطقه که تجمع میکنند!). البته این اسیب بیشتر برای روس‌ها بود. چون ما جنگنده یا بالگردی در منطقه نداشتیم که بجنگه، و این جنگنده‌های روسها بودن که در اثر بمباران‌ها اسیب می‌دیدن!(نداشتن سلاح‌های سنگین این خوبی‌ها رو هم داره. وقتی تانک یا جنگنده‌ای نداری، منطقا اسیبی هم نمی‌بینه اون تانک یا جنگنده!)

 

 

عملیات بزرگ موصول، یکی از مهم‌ترین‌ عملیات‌هایی بود که استفاده گسترده از پهپاد‌های مسلح برای بمباران نیروهای مقابل رو در اون دیدیم. با این حال، جندالاقصی در ۲۰۱۶ اولین ویدیوهای خودش از انداخت خمپاره از طریق پهپاد‌ها رو نشون داد. حتی قبل تر از اون، حزب‌الله در همون سال از این شیوه استفاده کرد. حزب‌الله حتی در جنگ ۲۰۰۶ هم از پهپاد‌های انتحاری استفاده کرده بود. با تمام این احوال، داعش اولین گروهی بود که به این گستردگی از پهپاد‌های تجاری در عملیات های رزمی استفاده میکردند، و همچنین اولین گروهی بودند که به صورت گسترده، مهمات مخصوص اونها رو هم تولید میکردند.

این ویدیو نشون میده که نیروهای عراقی یه پهپاد مسلح رو از نیروهای داعشی گرفتن که با خودش یه نارنجک ۴۰ میلیمتری حمل میکرده. این توییت، شامل تصاویری از چند مدل مختلف دیگه از نارنجک‌ها و خمپاره‌هایی هستش که پهپاد‌ها پرتاب میکردن. به نظر میرسه که این مکانیزم، شامل یک مکانیزم رهاسازی سیمی هستش! :)

ویدیوهای مختلفی از بمباران و رهاکردن ده‌ها خمپاره یا نارنجک توسط کوادکوپتر‌های داعش وجود داره که با دقت بسیار بالایی به هدف میخورن، بذارید کنار ده‌ها موردی که به هدف نخورده تا متوجه توان عملیاتی و شلیک بسیار بالای داعش بشید!

 

اموزش و تعمیر

علارغم چیزی که به نظر میرسه و ممکنی برخی فکر کنند که به صورت عمومی پهپاد‌ها توسط افراد استفاده میشند و همه چیز شانسی هست، اما میشه با نگاهی کوتاه به اسناد و مدارک و چک‌لیست‌ها و ساز و کار بسیار گسترده بکارگیری پهپاد‌ها توسط گروه‌هایی مثل داعش، به این نتیجه رسید که خوب، قطعا برای اموزش هم ساز و کار مناسبی وجود داره. تصویر این بمب پلاستیکی به ما نشون میده که احتمالا داعش، مهمات ازمایشی هم تولید میکنه تا نیروهاش از اونها برای تمرین و اموزش استفاده کنند.

حتی تصور اینکه داعش زیرساخت‌هایی برای تعمیر و نگهداری پهپاد‌هاش داشته باشه هم سخت هست. با این حال، داریم راجع‌به داعش صحبت میکنیم و بله! این ساز‌و کارها وجود دارند. این عکس ساخته شدن بمب‌ها رزمی واقعی از روی نمونه‌های اموزشی رو هم میتونه نشون بده.

البته در ادامه در مورد مهمات استفاده شده بیشتر بحث خواهیم کرد!

 

دست ساز‌ها

البته تمام پهپاد‌های داعش، کوادکوپتر‌ها یا پرنده‌های بال‌ثابت نیستند. داعش و سایر گروه‌ها، تونستن با موفقیت پرنده‌های بال ثابت هم درست بکنن، به پرواز در بیارن و از اونها برای بمباران هم استفاده بکنند. با این حال، با توجه به اینکه یک کوادکوپتر میتونه در یک محل بمونه، هدف‌گیری کنه و با خیال راحت مهماتش رو رها کنه و نهایتا احتمال کشفش از یه پرنده بال ثابت هم پایین تره، زیاد وارد مبحث پرنده‌های بال ثابت نمی‌شم.

در این خبر که روس‌ها منتشر کردن و گفتن که چند پهپاد رو تونستن سالم به زمین بنشونند، به نظر میرسه که پهپاد‌ها به صورت دست‌ساز و کارگاهی اما کاملا شبیه به هم ساخته و طراحی شدند. به‌کار گیری چوب و نایلون و چسب برای ساختن اینچنین ماشین‌های جنگی‌ای واقعا حیرت‌انگیز هست.

این تصویر اینستاگرامی، نمونه‌ای دیگه از همین پهپاد رو که چند روز قبل‌از حمله به پایگاه روس‌ها و نشونده‌شدن پهپاد‌ها توسط روس‌ها(خبر قبل) هستش که باز هم پهپادی از همون نوع به شدت اسیب دیده. تصاویر دیگه‌‌ای در این پست فیس‌بوکی از مشخصات کلی این پهپاد‌ها به دست میده. طول بال یک‌متر برای این پرنده‌های بال ثابت دست‌ساز، واقعا عالیه...

نکتهٔ بسیار مهم این هست که ظاهرا اگر شما در سوریه بودید، میتونستید خیلی راحت این‌پهپاد‌ها، اسلحه، مهمات، بمب‌های پهپاد‌ها و یا حتی تانک بخرید! :) به نظر می‌رسه که یک کانال تلگرامی انواع و اقسام سلاح و تجهیزات رو برای فروش گذاشته بوده و شما میتونید به سادگی از طریق تلگرام اونها رو بخرید( من الان واقعا ذهنم درگیر این هست که میشه از ایران ازش اسلحه خرید یا نه!)

 

تکنولوژی دست ساز‌ها

خوب، برای اینکه خوب و خوش دست‌سازها رو همینجا  رها بکنیم، متاسفانه باید از این مثال استفاده کنیم که حتی ایران هم میتونه ده‌ها نوع پهپاد، حتی پهپاد بال‌پرنده شبیه به rq140 بسازه! ولی همه چیز ظاهر نیست. سنسور‌ها و تکنولوژی های بکار رفته مهم‌تر هستند.

اگر چه این پهپاد‌ها بر روی چرخ سبد خرید فروشگاه‌های همشهری سوار نیستن(مراجعه‌شود به تصاویر رونمایی از پهپاد‌های ایرانی!)، از چسب و نایلون و چوب و پلاستیک بی‌کیفیت برای ساختشون استفاده شده،  واقعا پرواز میکنن و واقعا عملیات کردن و واقعا روسها رو متحمل خسارات بسیار گسترده کردند.

در تمام تصاویر بالا، شما دوربینی به چشمتون میخوره؟ اوکی یه قطعه که روس‌ها میگن انتن GPS هست به چشم میخوره، ولی برد این پهپاد‌ها عموما ده‌ها کیلومتره! این پهپاد‌ها چطوری هدایت می‌شوند، چطوری بمب‌ها انقدر دقیق به محل هدف فرستاده میشه؟ با توجه به محل‌های بمباران و نقشه‌ها، این پهپاد‌ها قبل از انداختن بمب‌هاشون، مسافت‌هایی در حدود ۱۰۰ کیلومتر رو در استان حمص طی میکنند! تمام این شواهد، به ما میگه که ممکنه این پهپاد‌ها از تکنولوژی‌هایی برای پرواز اتوماتیک بهره ببرند!

نکتهٔ بعدی که بهش اشاره کردم قبلا، نداشتن تایر سبد‌های خرید فروشگاه‌هاست! به صورت کلی این پهپاد‌ها هیچ چرخی روشون نیست! ابزار فرود این پهپاد‌ها، دو تکه چوب نازک هستند! با توجه به طول بال و سایز احتمالا این پهپاد‌ها با دست هم پرتاب نمی‌شند! و احتمالا از منجنیق برای لانچ اونها استفاده میشه. در خصوص نشستن این پهپاد ها باید گفت که به نظر، کاملا هوشمندانه فکر شده که با توجه به سرعت کم و ارتفاع پایین، زیاد هوشمندانه نیست که این پهپاد به محل لانچ خودش برگرده و حتی در صورت بازگشت، احتمال زنده ماندن کسی که پهپاد رو باید جمع میکرده به شدت پایین می‌بود، بنابراین احتمالا این پهپاد‌ها قرار نیست که روی زمین بنشینند دوباره.

این توئیت نشون میده که ظاهرا این پهپاد‌های دست‌ساز، توان حمل تا ۱۰ بمب رو دارا هستند! (البته من نتونستم تشخیص بدم که این حجم اتش برای هر بال هست یا هر دو بال!)

 

مهمات مورد استفاده

می‌رسیم به هیجان‌انگیز ترین بخش این تاپیک(اگرچه اخرین بخشش نیست!)

در اکثر تصاویر، خمپاره‌های سبک و نارنجک‌های ۴۰ میلیمتری اصلی ترین مهمات مورد استفاده تروریست‌ها(مشخصا داعش) در بمباران‌های پهپادی به نظر می‌رسند. با این حال، این گروه‌ها موفق شدن مهماتی رو به صورت تخصصی و برای این مدل عملیات طراحی و تولید بکنند. تولید عمده پهپاد و مهمات اون، بکارگیری گسترده و وارد کردن خسارات بسیار زیاد، گذاشتن وقت زیاد برای طراحی و اجرای سیستم اداری کارا برای ساخت، راه‌اندازی و بکارگیری این پهپاد‌ها و سیستم فلایت چک و مسائل مربوطه، نشون میده که چقدر ایدهٔ استفاده از پهپاد‌ها پخته بوده. مشخصا در ادامه به استفاده گسترده دیگر مبارزان این جنگ، از این پهپاد‌ها خواهیم پرداخت.

همین مسئلهٔ پخته بودن ایدهٔ بکارگیری، در مهمات مورد استفاده هم نمود پیدا میکنه. شرایط مختلف، تایپ‌های مختلف عملیات، هر کدوم مهمات مورد نظر خودش رو میخواد و این در طراحی‌ها دیده شده. انواع بمب‌ها، با کاربری‌های مختلف.

برای مثال، در پهپاد‌های بال‌ثابت دست‌ساز، حجم مهمات بسیار بیشتره، پهپاد در حال حرکت هست و همچنین دوربینی برای هدف‌گیری نداره و برنامه پرواز از پیش پروگرم‌شده و پهپاد اون رو اجرا میکنه. بنابراین با افزایش تعداد حمله کننده‌ها و افزایش قدرت اتش هر پهپاد، دقت و تخریب در عملیات رو به دست اوردند.

اگرچه بیشترین مهمات استفاده شده

 

منابع

حمله پهپادی به پایگاه روسیه

فعالیت پهپاد‌ها در سوریه و عراق