شروع و پایان جیشالمهدی، گروه نظامی جریان صدر...
چهارشنبه, ۲۷ فروردين ۱۳۹۳، ۱۰:۲۱ ب.ظ
سلام....
دارم یه ویدیو از یکی از اینستراکتور های مورد علاقهام میبینم که یه زمانی با بلکواتر توی امریکا بوده و میجنگیده!(در خصوص بلک واتر در اینده میخوام مطلب بزنم! تگ #نظامی خصوصی رو برا اطلاعات بیشتر دنبال کنین)
خلاصه، وسط کار با یه جملهای مثل:
- there there there
- over there on the wall? the guy with green flag?
- yea that moth$5#$%, thats madi army...shoot him
- over there on the wall? the guy with green flag?
- yea that moth$5#$%, thats madi army...shoot him
خوب معلومه که خیلی سریع میرم تو گوگل تا سرچ بکنم ببینم این مادی ارمی چیه؟ دارن در مورد کی و چی حرف میزنن؟؟؟
اولین چیزی که به ذهنم میرسه، سرچ کردن green flag in iraq militia هستش و همین هم سریعا من رو به نتیجهی دلخواه میرسونه!
یه نگاه سریع، من رو به این شک میندازه که نکنه موضوع در خصوص جریان صدر هست؟ و همین مسئله هم هست! مشخصا رهبر جیشالمهدی یا Mahdi Army رو مقتدی صدر معروف خودمون معرفی کردن.
توی این تاپیک، یه نگاه میندازیم به جیش المهدی....
جیش المهدی اولین بار در مارس ۲۰۰۴ وقتی با نیروهای امریکایی در نجف و شهرک صدر درگیر شد، شناخته شد. چند روز پس از تعطیلی روزنامهی جریان صدر به اسم الحوزه و دستگیری همکار صدر، مصطفی الیعقوبی، نیروهای جیشالهمدی به تکاپو افتادند و در شهرهای بغداد، کربلا، نجف و کوفه با نیروهای امریکایی درگیر شدند.
با توجه به اینکه بیشتر نیروهای جیشالمهدی از اموزش های کافی برخوردار نبودند، در نجف و کربلا بین حرمین کربلا، نجف و کوفه پنهان شدند و در نزدیکی انها دست به عملیات علیه نیروهای امریکایی زدند. این مسئله جنگ را برای نیروهای امریکایی سخت کرده بود، چرا که امکان استفاده از نیروی هوایی و توپخانه رو از اونها گرفته بود. این درگیری ها برای حدود ۲ ماه طول کشید تا اینکه در نهایت، نیروهای جیش المهدی در مقابل زرهی، توپخانه و نیروی هوایی امریکا کم اورده و کوتاه امدند. حرمین اسیب های جزئی را دیدند و نیروهای جیشالمهدی به شدت تارومار شدند و تلفات بسیار زیادی دادند.
اولین درگیری بین نیروهای ائتلاف و جیشالمهدی، در اواخر می ۲۰۰۴ پایان یافت. اتش بس بین نیروهای امریکایی، سیاستمداران عراقی و رهبران جریان صدر زیاد طول نکشید. درگیری دوم در اگوست ۲۰۰۴ به راه افتاد. اینبار نیروهای جیشالهمدی به یک ماشین گشتی سپاه تفنگداران دریایی امریکا حمله بردند که به گفتهی خود این نیروها(نیروهای عملیات کنندهی جیشالمهدی) برای دستگیری مقتدی صدر امده بودند. این نیروها درگیری هایشان با نیروهای ائتلاف را در بین حرمین نجف ادامه دادند که با حملات دقیق تانکها و هلیکوپتر های امریکایی مواجه شدند. مذاکرات صلح تا زمانی که ایت اله العظمی سیستانی از لندن بازگشت( برای درمان به لندن رفته بودند) متوقف شده بود. شرایط ایتاله سیستانی برای صلح و اتش بس به شکل زیر بود:
- خروج نیروهای مقتدی صدر از حرم امام علی(ع) و شهر نجف
- خروج نیروهای ائتلاف از شهر
- ایجاد یک منطقهی نظامی امن در نجف و کوفه
- استفاده از نیروهای نظامی عراقی برای تامین امنیت این مناطق و حرمین
- جبران خسارات وارده بر افرادی که املاک و دارایی هایشان در این درگیری ها اسیب دیده بود
در 2006، جیشالمهدی یکی از قویترین نیروهای شبهه نظامی در عراق شد. بر اثر بمبگذاری های فوریهی 2006 در مسجد العسکرین سامرا که یکی از مهم ترین مساجد عراق است، و همچنین عملیات مختلف دیگر القائده، جیشالمهدی امنیت مناطق شیعه نشین را به عهده گرفت. حتی خبرهایی در خصوص دستگیری و مجازات عوامل حادثه تروریستی مسجد العسکرین را نیز اعلام کردند. و در اواسط سال 2006، جیشالمهدی رسما کنترل بسیاری از مناطق سنی نشین و مناطقی که سنی-شیعی بودند(همه جور مذهبی داشتن مردمش!) رو هم به دست اوردن. البته بسیاری معتقدن که اعضا، با استفاده از عواملی مثل رعب و وحشت، فسادو یا اخاذی، به کسب قدرت و ثروت برای خود پرداختند.
البته، اواخر سال 2006 شروعی بر پایان قدرت جیشالمهدی در عراق نیز بود. در این ماهها، فرماندهان میدانی جیشالمهدی که از نظر اقتصادی تا حدودی از جریان اصلی جدا شده بودند، در اجرای دستورات مقتدی قدری سهلانگاری میکردند. این مسئله و حمایت ایران از برخی فرماندهان میدانی و مسائل دیگر، باعث شد که کنترل مقتدی بر گروهش به کمترین سطح از زمان تشکیلش برسد.
تیر خلاص به جیشالمهدی را در اوائل سال 2007 مالکی شلیک کرد. او اعلام کرد که در جریان سلسهعملیات های موسوم به فرضالقانون( شایدم فرد القانون) به معنای اجرای قانون، نیروهای ائتلاف و نیروهای امریکایی، در بغداد مناطق شیعی و سنی نشین رو کاملا پاکسازی بکنند و در جریان این عملیات ها، هیچ ملاحظهی سیاسیی در کار نخواهد بود و این به این معنی بود که دیگر جریان صدر زیر چتر حمایتی مالکی نبود.
در تابستان سال 2007، جیشالمهدی وارد مسابقهی قدرت با سپاه بدر شد. قدرت در شهرهای جنوبی مثل استان قادصیه. سپاه بدر( که قبلا در خصوصش یه تاپیک داشتم)، یک گروه بسیار قدرتمند شیعی بود که به شدت در سازمان های نظامی و امنیتی عراق وارد شده بود. ترور چندین نفر از اعضای بالا مقام جریان صدر درگیری ها را به خشونت کشید انهم در حالی که اکثر درگیری ها میان حرمین صورت میگرفت.
در یک حرکت اشتباه، در ایام شعبانیهی همان سال(اگوست 2007)، نیروهای جیشالمهدی برای بازپسگیری کنترل خود بر روی حرم امام علی(ع)، وارد درگیری شدید و وحشتناکی با نیروهای امنیتی( که همانطور که عرض شد، عموما نیروهای سپاه بدر بودند!) شدند. درگیری در این زمان، با حضور شدید مردم، باعث شد که حدود ۵۰ نفر کشته و بیش از ۲۰۰ نفر نیز زخمی بشوند. جیش المهدی به سرعت بابت این حرکت مورد حجوم سیاسی و انتقادات قرار گرفت. خمپاره، تیربار نارنجک و جنگی سخت و نفس گیر، پاسخ سپاه بدر به این تحرکات جیشالمهدی بود که حدود دو روز طول کشید.
تلفات جیشالمهدی در این عملیات هم بسیار بالا بود، چهرهی جریان به شدت تخریب شده بود. صدر برای کم کردن تاثیرات بد این عملیات شکست خورده، به سرعت بیانیهای منتشر کرد که بر اثر ان، گروه تا ۶ ماه به حالت اتشبس میرفت و بر علیه ائتلاف نیز هیچ عملیاتی اجرا نمیکرد. البته برخی از دسته ها و گروههای زیر مجموعهی جیش المهدی اتشبس را به اجرا گذاشتند و عدهای نیز اعتنای چندانی به ان نکردند.
در نیمهی دوم 2007 که قدرت و خطر القائده کمتر شده بود، نیروهای ائتلاف بار دیگر عملیات های خود علیه جیشالمهدی را که در ضعیف ترین موقعیت خود قرار داشت اغاز کردند. در این سلسله عملیات ها، فرماندهان میدانی و عملیاتی جیشالمهدی در نجف و بغداد دستگیر و یا کشته شدند و امکانات نظامی گروه در محله های مختلف بغداد متلاشی شد. کربلا نیز قبلا توسط نیروهای امنیتی عراق( سپاه بدر) به طور کامل پاکسازی شده بود و جیشالمهدی در انجا هیچ قدرت مانوری نداشت. همچنین برخی عوامل و عناصر جیشالمهدی در بغداد نیز که پشتیبانان مالی گروه بودند نیز توسط نیروهای ائتلاف دستگیر شدند تا عملا این گروه، توان عملیاتی خودش رو به طور کامل از دست بده.
با پایان سال 2007، خروج نیروهای انگلیسی از بصره، فرصت تازهای برای جیشالمهدی و صد البته کلیهی گروه های شبهه نظامی بود. نیروهای انگلیسی و نیروهای امنیتی عراق به هدف های هرروزهی گروه های شبهه نظامی در بصره تبدیل شدند جیشالمهدی که گروه ها و تفکرات زیادی زیر پرچمش دست به عملیات میزدند و به عقیدهی بسیاری تا حدودی نیز از طرف ایران پشتیبانی میشد، به سرعت در بصره به قدرت رسید. تلاش انگلیسی ها برای سیاسی کردن جریان صدر و خارج کردنش از شکل یک گروه نظامی در همان سال اغاز شد.
نیروهای امریکایی نیز تمرکز خود را روی القائده و گروههای تند روی سنی قرار داده بودند و بیشتر در شمال عراق درگیر بودند.
مالکی، برای حل مشکل، نیروهای ویژهی ارتش را به بصره فرستاد تا امنیت را به شهر بازگردانند، اما خیلی سریع به وسیلهی گروه های مختلف شکار شدند و قبل از پایان هفتهی اول عملیات، عقب نشینی کردند.
یک هیئت دیپلماتیک از گروه های مختلف برای مذاکره با صدر به ایران امدند و در نتیجهی این مذاکرات، صدر فرمان خروج نیروهایش از خیابان ها رو در تاریخ مارس ۲۰۰۸ اعلام کرد. با این حال، در شهرک صدر راکتپراکنی نیروهای موسوم به گروه مخصوص که قبلا در خصوص ان توضیح دادم، بر علیه گرین زون باعث شد تا نیروهای ائتلاف دوباره وارد منطقه شوند، اما اشتباه انها در راه اندازی یک مانع در خیابان القدس شهرک صدر، به سرعت تبدیل به یک نقطهی جاذبهی گروه های شیعی مختلف(جیشالمهدی و نیروهای مخصوص) شد که خسارات بسیار زیادی رو به بار اورد و مقاومت سنگینی هم از سوی این گروه ها صورت گرفت.
شدت درگیری ها به حدی بود که به سرعت سیاستمداران عراقی، فرماندهان جریان صدر، نیروهای مخصوص و نیروهای ائتلاف تحت فشار های سنگین افکار عمومی به مذاکره پرداختند و در نهایت، شیخ صلاح العبیدی در می 2008 اعلام اتش بس کرد. البته درگیری ها توسط نیروهای نیروی مخصوص تا چند روز بعد نیز ادامه داشت. بسیاری از اعضای میدانی نیروی مخصوص و جیشالمهدی از اتش بس ناراضی بودند و به ان تن نمیدادند. که باعث عملیات گستردهی ائتلاف و نیروهای عراقی و ورود کامل به شهرک صدر شد که در نتیجه، کلیهی فرماندهان و اعضای میدانی فراری شدند(به عقیدهی بسیار به ایران فرار کردند!)
فرار این فرماندهان به دلیل شدت عمل نیروهای ائتلاف، منجر به فراری شدن حتی فرماندهان میدانی جیش المهدی و نیروی مخصوص از شهرهای دیگر هم شده بود که این مسئله، باعث شد که نیروهای عراقی به اماره نیز وارد بشوند و با کمی مقاومت از طرف جیشالمهدی، شهر را تصرف کنند.
نیروهای کشته شده، چهرهی تخریب شده، فرماندهان غیر وفادار، جدا شده از دولت و بسیاری مسائل دیگر، مقتدی صدر را کاملا از عراق و از قدرت سابقش جدا کرده بود. این مسئله باعث شد که در اوسط ژون 2008 او اعلام کند که نیروهایش را از حالت نظامی خارج میکند و به سازماندهی انها به شکل گروه های احتماعی خواهد پرداخت و فعالیت های انها از این زمان به بعد، صرفا اجتماعی و دینی خواهد بود.
جیشالمهدی به محمدیون تغییر نام داد و فعالیت هایش به فعالیت های اموزشی و خدمات عمومی تغییر پیدا کرد. انها به بازسازی مناطق و محلات مختلف پرداختند. نیروهای محمدیون غیر مسلح بودند و هرگونه خبط با شدت پاسخ داده خواهد شد. شیخ حاظم الاراجی و نه شیخ دیگر فرماندهان موقت این حرکت اصلاحی بودند.
چند سال بعد، در سال 2014 مقتدی صدر کاملا تحرکات نظامی را کنار گذاشت.
پ.ن: ویدیوی گالری عکس جیشالمهدی در روزهای اقتدارش(تماشا)
مطلب در ارتشی| میلیتاری| افسران
اولین چیزی که به ذهنم میرسه، سرچ کردن green flag in iraq militia هستش و همین هم سریعا من رو به نتیجهی دلخواه میرسونه!
یه نگاه سریع، من رو به این شک میندازه که نکنه موضوع در خصوص جریان صدر هست؟ و همین مسئله هم هست! مشخصا رهبر جیشالمهدی یا Mahdi Army رو مقتدی صدر معروف خودمون معرفی کردن.
توی این تاپیک، یه نگاه میندازیم به جیش المهدی....
جیش المهدی اولین بار در مارس ۲۰۰۴ وقتی با نیروهای امریکایی در نجف و شهرک صدر درگیر شد، شناخته شد. چند روز پس از تعطیلی روزنامهی جریان صدر به اسم الحوزه و دستگیری همکار صدر، مصطفی الیعقوبی، نیروهای جیشالهمدی به تکاپو افتادند و در شهرهای بغداد، کربلا، نجف و کوفه با نیروهای امریکایی درگیر شدند.
با توجه به اینکه بیشتر نیروهای جیشالمهدی از اموزش های کافی برخوردار نبودند، در نجف و کربلا بین حرمین کربلا، نجف و کوفه پنهان شدند و در نزدیکی انها دست به عملیات علیه نیروهای امریکایی زدند. این مسئله جنگ را برای نیروهای امریکایی سخت کرده بود، چرا که امکان استفاده از نیروی هوایی و توپخانه رو از اونها گرفته بود. این درگیری ها برای حدود ۲ ماه طول کشید تا اینکه در نهایت، نیروهای جیش المهدی در مقابل زرهی، توپخانه و نیروی هوایی امریکا کم اورده و کوتاه امدند. حرمین اسیب های جزئی را دیدند و نیروهای جیشالمهدی به شدت تارومار شدند و تلفات بسیار زیادی دادند.
اولین درگیری بین نیروهای ائتلاف و جیشالمهدی، در اواخر می ۲۰۰۴ پایان یافت. اتش بس بین نیروهای امریکایی، سیاستمداران عراقی و رهبران جریان صدر زیاد طول نکشید. درگیری دوم در اگوست ۲۰۰۴ به راه افتاد. اینبار نیروهای جیشالهمدی به یک ماشین گشتی سپاه تفنگداران دریایی امریکا حمله بردند که به گفتهی خود این نیروها(نیروهای عملیات کنندهی جیشالمهدی) برای دستگیری مقتدی صدر امده بودند. این نیروها درگیری هایشان با نیروهای ائتلاف را در بین حرمین نجف ادامه دادند که با حملات دقیق تانکها و هلیکوپتر های امریکایی مواجه شدند. مذاکرات صلح تا زمانی که ایت اله العظمی سیستانی از لندن بازگشت( برای درمان به لندن رفته بودند) متوقف شده بود. شرایط ایتاله سیستانی برای صلح و اتش بس به شکل زیر بود:
- خروج نیروهای مقتدی صدر از حرم امام علی(ع) و شهر نجف
- خروج نیروهای ائتلاف از شهر
- ایجاد یک منطقهی نظامی امن در نجف و کوفه
- استفاده از نیروهای نظامی عراقی برای تامین امنیت این مناطق و حرمین
- جبران خسارات وارده بر افرادی که املاک و دارایی هایشان در این درگیری ها اسیب دیده بود
در 2006، جیشالمهدی یکی از قویترین نیروهای شبهه نظامی در عراق شد. بر اثر بمبگذاری های فوریهی 2006 در مسجد العسکرین سامرا که یکی از مهم ترین مساجد عراق است، و همچنین عملیات مختلف دیگر القائده، جیشالمهدی امنیت مناطق شیعه نشین را به عهده گرفت. حتی خبرهایی در خصوص دستگیری و مجازات عوامل حادثه تروریستی مسجد العسکرین را نیز اعلام کردند. و در اواسط سال 2006، جیشالمهدی رسما کنترل بسیاری از مناطق سنی نشین و مناطقی که سنی-شیعی بودند(همه جور مذهبی داشتن مردمش!) رو هم به دست اوردن. البته بسیاری معتقدن که اعضا، با استفاده از عواملی مثل رعب و وحشت، فسادو یا اخاذی، به کسب قدرت و ثروت برای خود پرداختند.
البته، اواخر سال 2006 شروعی بر پایان قدرت جیشالمهدی در عراق نیز بود. در این ماهها، فرماندهان میدانی جیشالمهدی که از نظر اقتصادی تا حدودی از جریان اصلی جدا شده بودند، در اجرای دستورات مقتدی قدری سهلانگاری میکردند. این مسئله و حمایت ایران از برخی فرماندهان میدانی و مسائل دیگر، باعث شد که کنترل مقتدی بر گروهش به کمترین سطح از زمان تشکیلش برسد.
تیر خلاص به جیشالمهدی را در اوائل سال 2007 مالکی شلیک کرد. او اعلام کرد که در جریان سلسهعملیات های موسوم به فرضالقانون( شایدم فرد القانون) به معنای اجرای قانون، نیروهای ائتلاف و نیروهای امریکایی، در بغداد مناطق شیعی و سنی نشین رو کاملا پاکسازی بکنند و در جریان این عملیات ها، هیچ ملاحظهی سیاسیی در کار نخواهد بود و این به این معنی بود که دیگر جریان صدر زیر چتر حمایتی مالکی نبود.
در تابستان سال 2007، جیشالمهدی وارد مسابقهی قدرت با سپاه بدر شد. قدرت در شهرهای جنوبی مثل استان قادصیه. سپاه بدر( که قبلا در خصوصش یه تاپیک داشتم)، یک گروه بسیار قدرتمند شیعی بود که به شدت در سازمان های نظامی و امنیتی عراق وارد شده بود. ترور چندین نفر از اعضای بالا مقام جریان صدر درگیری ها را به خشونت کشید انهم در حالی که اکثر درگیری ها میان حرمین صورت میگرفت.
در یک حرکت اشتباه، در ایام شعبانیهی همان سال(اگوست 2007)، نیروهای جیشالمهدی برای بازپسگیری کنترل خود بر روی حرم امام علی(ع)، وارد درگیری شدید و وحشتناکی با نیروهای امنیتی( که همانطور که عرض شد، عموما نیروهای سپاه بدر بودند!) شدند. درگیری در این زمان، با حضور شدید مردم، باعث شد که حدود ۵۰ نفر کشته و بیش از ۲۰۰ نفر نیز زخمی بشوند. جیش المهدی به سرعت بابت این حرکت مورد حجوم سیاسی و انتقادات قرار گرفت. خمپاره، تیربار نارنجک و جنگی سخت و نفس گیر، پاسخ سپاه بدر به این تحرکات جیشالمهدی بود که حدود دو روز طول کشید.
تلفات جیشالمهدی در این عملیات هم بسیار بالا بود، چهرهی جریان به شدت تخریب شده بود. صدر برای کم کردن تاثیرات بد این عملیات شکست خورده، به سرعت بیانیهای منتشر کرد که بر اثر ان، گروه تا ۶ ماه به حالت اتشبس میرفت و بر علیه ائتلاف نیز هیچ عملیاتی اجرا نمیکرد. البته برخی از دسته ها و گروههای زیر مجموعهی جیش المهدی اتشبس را به اجرا گذاشتند و عدهای نیز اعتنای چندانی به ان نکردند.
در نیمهی دوم 2007 که قدرت و خطر القائده کمتر شده بود، نیروهای ائتلاف بار دیگر عملیات های خود علیه جیشالمهدی را که در ضعیف ترین موقعیت خود قرار داشت اغاز کردند. در این سلسله عملیات ها، فرماندهان میدانی و عملیاتی جیشالمهدی در نجف و بغداد دستگیر و یا کشته شدند و امکانات نظامی گروه در محله های مختلف بغداد متلاشی شد. کربلا نیز قبلا توسط نیروهای امنیتی عراق( سپاه بدر) به طور کامل پاکسازی شده بود و جیشالمهدی در انجا هیچ قدرت مانوری نداشت. همچنین برخی عوامل و عناصر جیشالمهدی در بغداد نیز که پشتیبانان مالی گروه بودند نیز توسط نیروهای ائتلاف دستگیر شدند تا عملا این گروه، توان عملیاتی خودش رو به طور کامل از دست بده.
با پایان سال 2007، خروج نیروهای انگلیسی از بصره، فرصت تازهای برای جیشالمهدی و صد البته کلیهی گروه های شبهه نظامی بود. نیروهای انگلیسی و نیروهای امنیتی عراق به هدف های هرروزهی گروه های شبهه نظامی در بصره تبدیل شدند جیشالمهدی که گروه ها و تفکرات زیادی زیر پرچمش دست به عملیات میزدند و به عقیدهی بسیاری تا حدودی نیز از طرف ایران پشتیبانی میشد، به سرعت در بصره به قدرت رسید. تلاش انگلیسی ها برای سیاسی کردن جریان صدر و خارج کردنش از شکل یک گروه نظامی در همان سال اغاز شد.
نیروهای امریکایی نیز تمرکز خود را روی القائده و گروههای تند روی سنی قرار داده بودند و بیشتر در شمال عراق درگیر بودند.
مالکی، برای حل مشکل، نیروهای ویژهی ارتش را به بصره فرستاد تا امنیت را به شهر بازگردانند، اما خیلی سریع به وسیلهی گروه های مختلف شکار شدند و قبل از پایان هفتهی اول عملیات، عقب نشینی کردند.
یک هیئت دیپلماتیک از گروه های مختلف برای مذاکره با صدر به ایران امدند و در نتیجهی این مذاکرات، صدر فرمان خروج نیروهایش از خیابان ها رو در تاریخ مارس ۲۰۰۸ اعلام کرد. با این حال، در شهرک صدر راکتپراکنی نیروهای موسوم به گروه مخصوص که قبلا در خصوص ان توضیح دادم، بر علیه گرین زون باعث شد تا نیروهای ائتلاف دوباره وارد منطقه شوند، اما اشتباه انها در راه اندازی یک مانع در خیابان القدس شهرک صدر، به سرعت تبدیل به یک نقطهی جاذبهی گروه های شیعی مختلف(جیشالمهدی و نیروهای مخصوص) شد که خسارات بسیار زیادی رو به بار اورد و مقاومت سنگینی هم از سوی این گروه ها صورت گرفت.
شدت درگیری ها به حدی بود که به سرعت سیاستمداران عراقی، فرماندهان جریان صدر، نیروهای مخصوص و نیروهای ائتلاف تحت فشار های سنگین افکار عمومی به مذاکره پرداختند و در نهایت، شیخ صلاح العبیدی در می 2008 اعلام اتش بس کرد. البته درگیری ها توسط نیروهای نیروی مخصوص تا چند روز بعد نیز ادامه داشت. بسیاری از اعضای میدانی نیروی مخصوص و جیشالمهدی از اتش بس ناراضی بودند و به ان تن نمیدادند. که باعث عملیات گستردهی ائتلاف و نیروهای عراقی و ورود کامل به شهرک صدر شد که در نتیجه، کلیهی فرماندهان و اعضای میدانی فراری شدند(به عقیدهی بسیار به ایران فرار کردند!)
فرار این فرماندهان به دلیل شدت عمل نیروهای ائتلاف، منجر به فراری شدن حتی فرماندهان میدانی جیش المهدی و نیروی مخصوص از شهرهای دیگر هم شده بود که این مسئله، باعث شد که نیروهای عراقی به اماره نیز وارد بشوند و با کمی مقاومت از طرف جیشالمهدی، شهر را تصرف کنند.
نیروهای کشته شده، چهرهی تخریب شده، فرماندهان غیر وفادار، جدا شده از دولت و بسیاری مسائل دیگر، مقتدی صدر را کاملا از عراق و از قدرت سابقش جدا کرده بود. این مسئله باعث شد که در اوسط ژون 2008 او اعلام کند که نیروهایش را از حالت نظامی خارج میکند و به سازماندهی انها به شکل گروه های احتماعی خواهد پرداخت و فعالیت های انها از این زمان به بعد، صرفا اجتماعی و دینی خواهد بود.
جیشالمهدی به محمدیون تغییر نام داد و فعالیت هایش به فعالیت های اموزشی و خدمات عمومی تغییر پیدا کرد. انها به بازسازی مناطق و محلات مختلف پرداختند. نیروهای محمدیون غیر مسلح بودند و هرگونه خبط با شدت پاسخ داده خواهد شد. شیخ حاظم الاراجی و نه شیخ دیگر فرماندهان موقت این حرکت اصلاحی بودند.
چند سال بعد، در سال 2014 مقتدی صدر کاملا تحرکات نظامی را کنار گذاشت.
پ.ن: ویدیوی گالری عکس جیشالمهدی در روزهای اقتدارش(تماشا)
مطلب در ارتشی| میلیتاری| افسران
- چهارشنبه, ۲۷ فروردين ۱۳۹۳، ۱۰:۲۱ ب.ظ
جیش المهدی الان تو سوریه فعال هستش و جز محافظان حرم حضرت زینب(س) هستن